2023 yılında yayımlanan bir rapor yalnızlık hakkında çarpıcı sonuçlara ulaştı.
“Ülkenin Durumu Raporu: Avustralya’da Toplumsal İlişki 2023” isimli bu raporda Avusturalya’daki toplumsal temas düzeyi araştırılarak, yalnızlık ile toplumsal izolasyonun yaygınlığı ve bu olguların altında yatan sebepler tespit edilmeye çalışılıyor.
Peki bu raporun araştırması nasıl bir metodolojiye sahip? Çabucak bir göz atalım.
Araştırma, Avustralya’da yaşları 18 ile 92 ortasında değişen 4.026 katılımcı üzerine yapılıyor.
Katılımcılarınsa yaş, cinsiyet ve coğrafik bölgeye nazaran dengeli bir dağılıma sahip olarak, ulusal nüfusu temsil edecek halde seçildiği belirtiliyor.
Bu doğrultuda, yalnızlık seviyesi, toplumsal izolasyon, topluluk bilgisi, damgalama, fizikî ve zihinsel sıhhat, sıhhat hizmeti kullanımı, finansal durum, ömür kalitesi ve iş verimliliği üzere değişkenler inceleniyor.
Sonuçlarsa epey çarpıcı. Finansal zorluklara maruz kalmak, yalnızlık yaşama mümkünlüğünü arttıran en temel etkenlerden biri!
Finansal zorluk yaşamayan bireylerin %27’si yalnızken, finansal zorluk yaşayan bireylerin %51’inin yalnız olduğu görülüyor.
Araştırma sonuçları, finansal zorluk çeken bireylerin yalnızlık yaşama mümkünlüğünün, finansal olarak daha yeterli durumda olanlara kıyasla 2,8 kat daha fazla olduğunu gösteriyor.
Başka bir deyişle, finansal garantinin eksikliği, yalnızlığı arttıran değerli bir faktör olarak öne çıkıyor.
Araştırmacılar bu durumu, finansal düşüncelerin bireylerin toplumsal aktivitelere iştirakini sonlandırdığı ve bu sebeple bu şahısların sosyal kontaklarını zayıflatarak, yalnızlık hissini arttırdığı biçiminde yorumluyor.
Şimdi bir de bulgulara daha geniş bir perspektiften bakalım. Her üç şahıstan birinin yalnız hissettiği tespit ediliyor!
Araştırma sonuçları Avustralyalı iştirakçilerin %32’sinin tertipli olarak yalnızlık hissettiği sonucuna ulaşıyor.
Kırsal bölgelerde yaşayanların %35’i, kentsel bölgelerde yaşayanlarınsa %30’unun yalnızlık yaşadığı görülüyor.
Yalnız bireylerin kronik hastalıklara yakalanma olasılığı açısındansa iki kat daha fazla risk altında olduğu belirtiliyor.
Araştırmacılar, yalnızlığın toplumsal damgalama ve utanç hisleri nedeniyle sık sık gizlendiğini belirtiyorlar.
Ek olarak, yalnızlığın depresyon ve toplumsal anksiyete bozukluklarının artmasıyla yakından bağlı olduğu, yalnızlık yaşayan bireylerin depresyon yaşama mümkünlüğünün 4,6 kat, toplumsal anksiyete yaşama mümkünlüğünün ise 4.1 kat daha fazla olduğu tabir ediliyor.
Yalnız bireylerin %35’inin iş verimliliğinde genel bir düşüş olduğu da görülüyor.
Yalnız hisseden bireylerin %16’sınınsa sosyal medya bağımlılığı belirtileri gösterdiği, yani yalnızlığın insanların toplumsal medyayı bir kaçış yolu olarak kullanmalarına sebep olduğu belirtiliyor.
Özetle, bu bulgular yalnızlık sıkıntısının bireylerin hayat kalitesi üzerindeki önemli tesirlerini vurgulayarak finansal teminat eksikliğinin kişiyi yalnızlığa iten temel fakötlerden biri olduğunu ortaya koyuyor.
Her araştırmada olduğu üzere bu araştırmanın da kendi örneklemi kapsamında genelleştirilmesinin doğru olacağını ve de bu araştırmanın da birtakım kısıtları olabileceğini hatırlatalım ve içeriğimizi noktalayalım.
