Kapalı alan korkusu, kişinin kapalı yahut dar bir alanda bulunduğu sırada ağır kaygı, panik ve hatta panik atak yaşamasına neden olan bir ruhsal rahatsızlıktır. Bu endişe, asansör, metro, uçak, mağaza, sinema üzere kapalı alanlarda kendini gösterebilir.
Kapalı alan korkusu, kişinin günlük hayatını olumsuz tarafta etkileyebilir. Kişi, kapalı alanlara girmemek için çeşitli mazeretler üretebilir yahut bu alanlara girmek zorunda kaldığında ağır telaş ve panik yaşar. Bu durum, kişinin toplumsal hayatını, iş hayatını ve hatta seyahat özgürlüğünü kısıtlayabilir.
Kapalı alan korkusu, toplumda hayli yaygın görülen bir dert bozukluğudur. Yapılan araştırmalara nazaran, dünya nüfusunun yaklaşık %10’unda kapalı alan korkusu olduğu varsayım edilmektedir
Empati ve Öz Şefkatle Başa Çıkmak
Kapalı alan korkusu yaşayan bireylerin, bu dehşetlerini yalnız başlarına yenmeleri sıkıntı olabiliyor. Bu nedenle, bir ruhsal danışmandan dayanak almaları yararlı olabilir. Ruhsal danışman, kişinin korkusunu anlamasına ve bu kaygıyla başa çıkma yollarını geliştirmesine yardımcı olacaktır.
Empati ve öz şefkat de kapalı alan kaygısıyla başa çıkmada kıymetli bir rol oynayabilir. Kişi, kendi korkusunu anlamaya ve bu endişeyi yargılamadan kabul etmeye çalışmalıdır. Kendine şu soruları sorabilir:
Bu kaygıyı neden yaşıyorum?
Bu dehşetin altında yatan nedenler neler olabilir?
Bu kaygıyı hissettiğimde diğer neler hissediyorum?
Farkındalık ve Öz Şefkat Egzersizleri
Farkındalık ve öz şefkat idmanları de kapalı alan endişesiyle başa çıkmada yardımcı olabilir. Bu idmanlar, kişinin kendi hislerini ve niyetlerini daha yeterli anlamasına ve kendine karşı daha şefkatli olmasına yardımcı olur.
Farkındalık antrenmanları, kişinin içinde bulunduğu ana odaklanmasına yardımcı olur. Bu idmanlar, kişinin kaygısıyla yüzleşmesine ve bu kaygıyı yargılamadan kabul etmesine yardımcı olur.
Kapalı alan kaygısının en yaygın belirtileri şunlardır:
Kalp çarpıntısı
Nefes darlığı
Terleme
Baş dönmesi
Mide bulantısı
Titreme
Panik atak
Kapalı alan endişesinin kesin nedeni bilinmemektedir. Lakin, aşağıdaki faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir:
Genetik faktörler
Kişisel deneyimler
Travma
Öğrenilmiş davranışlar
