Boynuzsuz bir geyik düşünmek hayli zordur. Bu hayvanlar çoklukla boynuzları ile ön plana çıkarlar.
Ancak belli bir vakit aralığında neden boynuzsuz kalırlar?
Geyikler boynuzlarını, bir güç aracı ya da silah olarak kullanırlar.
Onların bu uzuvları; öbür erkeklere meydan okumak, onları korkutmak ve dişileri etkilemek için hayli kıymetlidir. Bilhassa çiftleşme periyodunda erkek bir geyik, boynuzları sayesinde öbür erkek geyiklerle rekabet eder.
Geyikler epey garip bir formda, kızışma mevsimleri başladığında güç kaynakları olan boynuzlarını, kasım ve nisan ayları ortasında artık dökmeye başlarlar. Elbette bu durum, sırf cinsel aktivite devrinin bitiminden kaynaklanmaz.
Boynuzların büyümesi, geyiklerin bedenine ekstra bir yük yükler. Bu yükü taşımak için de ekstra bir güç gerekir. Ayrıyeten geyikler yaşlandıkça bedenlerinin bu ekstra yükü taşıma kapasitesi azalır. Bu yüzden de boynuzlarından kurtulmak isterler.
Ek olarak boynuzlar, geyiklerin beslenmesi ve hayatta kalması için hayli kıymetlidir.
Fakat çiftleşme devri sırasında başka erkek geyiklerle gayret etmek için de değerlidirler ve bu çabalar sırasında boynuzlarının bir kısmını ya da tamamını kaybetmeleri yüksek olasılıklıdır.
Geyiklerin boynuzlarının çıkması ve yine büyümesi, geyiklerin yaşına, cinsiyetine ve genetik yapısına bağlıdır. Bu boynuzlar ekseriyetle sonbahar yahut kış aylarında dökülür.
Ardından yine büyümeye başlar. Boynuzların tekrar büyümesi ise ilkbahar ve yaz aylarında gerçekleşir. Özetle geyiklerin boynuzlarını dökmesi, onlar için fizyolojik bir durumdur.
