Gök bilimciler, uzun müddetler boyunca gökyüzünün birebir noktasına bakabiliyor. Hem de uçsuz bucaksız kainatta, gözlemlenebilecek o kadar şey varken.
Elbette birebir noktaya bu kadar fazla bakmalarının ardında kimi sebepler var. Bu sebeplere birlikte göz atmaya ne dersiniz?
Astronomik objeler, çok uzaktalar…
Uzak galaksiler ve kuasalar (bir gaz diski ile çevrili bir üstün kütleli kara delik tarafından desteklenen son derece parlak bir faal galaksi çekirdeği) üzere çok zayıf ışık yayan ve kısa periyodik müşahedelerle tespit edilemeyen astronomik hususlar var.
Bunların net görülmesi için uzun müddetlerde bakmak gerekiyor ki zayıf ışık kaynakları biriksin. Mesela Hubble Uzay Teleskobu bir orta haftalar boyunca gökyüzündeki çok küçük bir bölgeye bakarak cihanın en uzak galaksilerini ortaya çıkarmıştı.
Zamanla değişen şeyleri daha yeterli inceliyorlar.
Yıldız patlamaları, unsurların hareketleri, süpernova patlamaları gibi olayların nasıl gerçekleştiğini anlamak için birebir noktaya çok uzun mühlet boyunca bakmak gerekebiliyor.
Ayrıca daima müşahede yaparak beklenmedik olayların da fark edilmesini sağlıyorlar. Eğer daima bölge değiştirselerdi bu değişiklikleri görmeyebilirlerdi.
Evren haritasını ayrıntılı bir halde çıkarmak için gerekiyor.
Evren haritası çıkarmak için kozmik art plan radyasyonu, galaksi dağılımı üzere ögeler dikkatlice incelenmeli ve bunların incelenmesi için de muhakkak bir noktaya daima bakılmalı. Lakin bu biçimde daha detaylı ve hakikat sonuçlar elde edilebilir.
Uzun müddet birebir noktaya bakıldığında yanılgı hissesinin da azaldığını unutmamak gerek. Öteki tüm bilimsel araştırmalarda olduğu üzere; gözlemlerin müddetinin uzunluğu ve tekrarı, olası yanlışları azaltır.
