Bazılarımız verilen komutların köpekler tarafından yapılmamasını, onların şımarıklığı olarak nitelendirebilir. Ancak bunun ardında diğer sebepler var.
Gelin, bu sorunun yanıtına bakalım.
Köpeklerin, işaret ettiğiniz bir yeri yahut objeyi anlayıp anlamaması, uzamsal ön yargıyla bağlantılıdır.
Uzamsal ön yargı, beynin pozisyon yahut aralıkla ilgili bilgileri, aynı bilginin objeye kolaylıkla uyguladığı esnada nasıl işlediğidir. Bir kişi bir objeyi işaret ettiğinde, yürümeye başlayan çocuk ekseriyetle direkt objeye odaklanır.
Fakat bir köpek, o hareketi çoğunlukla o muhakkak istikamete bakmak için bir ipucu olarak algılar. Bu fark köpeğin görme yeteneğinden değil, hareketlerin nasıl düşünüldüğünden ve yorumlandığından kaynaklanır.
Yani mekansal ön yargı, bir köpeğe ya da bir çocuğa oyuncağın yahut mükafatın nerede olabileceği gösterildiğinde, onların reaksiyonlarında ortaya çıkan farklılıklardır.
Köpekler, işaret etmeyi bir istikamet ipucu olarak algılar.
Daha evvelki çalışmalarda köpeklerin bu formda davranmasının, diğer memelilere kıyasla daha düşük bir görüşe sahip olmaları nedeniyle mi yoksa etraflarındaki yerin parametrelerinin köpekler için belli, yakındaki objelerden daha kıymetli olması nedeniyle mi olduğu açıklığa kavuşmamıştı.
Bu yeni çalışmada hayvan davranışları uzmanlarından oluşan bir grup, bazı köpeklerin güçlü uğraşlarda mekansal ön yargıların üstesinden nasıl gelebildiğine dair bir fikir edinebildi.
Özetle köpeklerin işaret ettiğiniz bir yere yahut objeye yönelmemesinin sebebi, onların bu komutları bir buyruktan çok bir ipucu olarak algılamasıdır.
