Peki bu balıklar, neden bu kadar keyifli görünüyor olabilirler?
Aslında yunusların gülen yüzleri, bizim sandığımız üzere bir “mutluluğu” simgelemiyor.
Aslında yunuslar hakkındaki en yaygın yanlış anlamalardan birisi bu yüzlerindeki daima gülen tabir.
Bize her ne kadar sempatik gelseler de size makus bir haberimiz var. Aslında, yunusların gülümseyen yüzleri, onların gerçek hislerini yansıtmıyor. Yunusların ağız yapısı, onların doğal gülümseme tabirini oluşturan bir özellik taşıyor.
Diğer hayvanlardan farklı olarak yunusların dişleri ve çeneleri, ağızları kapalıyken bile bir gülümseme tesiri yaratacak haldedir. Bu yapı, aslında yunusların gerçek hislerini ya da ruh halleri hakkında bilgi vermiş olmuyor. Yani, yunuslar hem memnun olduklarında hem de stres altında olduklarında birebir halde gülümsüyor üzere görünebilirler.
Bu aldatıcı gülümseme, yunusların insan algısında farklı bir yer edinmelerine neden olmuştur.
Yunus parklarında ve bir tedavi usulü olarak kullanılan “yunus terapisi” programlarında, bu hayvanların daima gülümsediği kanısı, onları müspet ve yardımsever canlılar olarak tanımamıza sebep oluyor. Natürel bu durum da yunusların aslında ne kadar agresif olduklarını atlamamızı da sağlıyor.
Yunuslar, sandığınızın bilakis tabiatta epeyce yırtıcı hayvanlardır. Avlanırken ya da toplumsal kümeleri içinde rekabet ederken epeyce güçlü ve bazen de sert davranışlar sergileyebiliyorlar. Bu durum bile başlı başına “gülümsemediklerini”, durumun sırf anatomik olduğunu anlamamız için hoş bir neden.
